Tot in de jaren 1880 had het gebied rond de Dommelstraat in Eindhoven, op dat moment nog een landweg vanuit het centrum naar de rivier de Dommel, een agrarisch karakter. Dat veranderde vanaf 1883 snel, toen even ten oosten van het onderzochte pand een Linnenfabriek werd opgericht door de uit Den Haag afkomstige Pieter Jacob Bisdom. De fabriek groeide snel en uit deze fabriek ontstond de bekende linnenfabriek Briel & Verster, waarvan Bisdom mede-eigenaar was. Ook in het omliggende gebied ontstonden veel industriële activiteiten en in het eerste kwart van de 20ste eeuw raakte het gebied grotendeels bebouwd.

Het woonhuis Dommelstraat 6 werd in 1901 gebouwd door de bouwondernemer Petrus Hendrikus Harkx op een terrein dat daarvoor als bleekveld werd gebruikt door de linnenfabriek van Bisdom. Harkx had kort daarvoor het belendende pand Dommelstraat 8-10 gebouwd voor eigen gebruik en voor huisvesting van zijn bedrijf op het achterterrein. Dit achterterrein werd toegankelijk gemaakt door een poortdoorgang tussen de twee woningen. Hiermee kreeg het complex van twee woningen een symmetrische opzet.

Tot 1919 bleef Harkx nog eigenaar van Dommelstraat 6, dat hij verhuurd zal hebben. Vanaf 1923 was het pand eigendom van de accountant Johannes Godefridus van Neerven, die later eigenaar werd van de Geldropse Neko Kousenfabrieken. In het gebouw van deze fabriek is nu het weverijmuseum gevestigd. Dommelstraat 6 behield tot het midden van de 20ste eeuw een woonfunctie.

In 1949 vond aan de achterzijde een forse uitbreiding plaats. De kantoorruimte in de uitbreiding kreeg een hoge lambrisering met geïntegreerde kasten. In 1961 werd het pand verbouwd tot vestiging van Slavenburg’s bank. Deze bank nam het pand in 1964 over. Sinds 1971 is het pand eigendom van de gemeente Eindhoven en kende het pand diverse huurders. Enkele ingrijpende verbouwingen in deze periode hadden tot gevolg dat een belangrijk deel van de oorspronkelijke afwerkingen verloren is gegaan. De hoofdopzet en (deels gereconstrueerde) oorspronkelijke woonhuisindeling zijn echter nog goed herkenbaar.